کنترلر ویدئو وال (که گاهی اوقات به آن “پردازنده” می گویند) دستگاهی است که یک تصویر را به قسمت هایی تقسیم می کند تا روی صفحه های جداگانه نمایش داده شود. کنترلرهای ویدئووال را می توان به گروه های زیر تقسیم کرد:

1. کنترلرهای مبتنی بر سخت افزار
2. کنترلرهای رایانه شخصی و کارت ویدیویی مبتنی بر نرم افزار

کنترلرهای مبتنی بر سخت افزار دستگاه های الکترونیکی هستند که برای اهداف خاصی ساخته شده اند. آنها معمولا بر روی مجموعه ای از چیپست های پردازش ویدئو ساخته شده اند و سیستم عامل ندارند. مزیت استفاده از کنترلر ویدئو وال سخت افزاری کارایی و قابلیت اطمینان بالا است. از معایب آن می توان به هزینه بالا و عدم انعطاف پذیری اشاره کرد.

ساده ترین مثال از کنترلر ویدئووال، مقیاس کننده چند خروجی تک ورودی است. یک ورودی ویدیو را می پذیرد و تصویر را به قسمت های مربوط به نمایشگرهای موجود در دیوار ویدیو تقسیم می کند.

اکثر نمایشگرهای ویدئو وال حرفه ای دارای کنترلر داخلی هستند (که گاهی اوقات به آن پردازنده یا تقسیم کننده ماتریس ویدیویی یکپارچه می گویند). این تقسیم‌کننده ماتریس به شما اجازه می‌دهد تا تصویر را از یک ورودی ویدیو در تمام نمایشگرهای داخل دیوار ویدیویی «کشش» کنید (معمولاً در یک ماتریس خطی مرتب شده‌اند، به عنوان مثال، 2×2، 4×4، و غیره). این نوع نمایشگرها معمولاً دارای خروجی Loop-through (معمولاً DVI) هستند که به نصابان اجازه می‌دهد تا همه نمایشگرها را زنجیره‌بندی کنند و آنها را با ورودی یکسان تغذیه کنند. معمولاً تنظیم از طریق کنترل از راه دور و نمایشگر روی صفحه انجام می شود. این یک روش نسبتاً ساده برای ساخت ویدئووال است اما دارای معایبی است. اول از همه، استفاده از رزولوشن کامل پیکسلی ویدئو وال غیرممکن است، زیرا وضوح تصویر نمی تواند بزرگتر از وضوح سیگنال ورودی باشد. همچنین امکان نمایش چندین ورودی به صورت همزمان وجود ندارد.

کنترل‌کننده‌های رایانه شخصی و کارت ویدیویی مبتنی بر نرم‌افزار، رایانه‌ای است که یک سیستم عامل (به عنوان مثال، ویندوز، لینوکس، مک) را در رایانه شخصی یا سرور مجهز به کارت‌های گرافیکی چند خروجی ویژه و به صورت اختیاری با کارت‌های ورودی ضبط ویدیو اجرا می‌کند. این کنترلرهای ویدئو وال به دلیل الزامات قابلیت اطمینان اتاق های کنترل و مراکز موقعیتی اغلب بر روی شاسی های صنعتی ساخته می شوند. اگرچه این رویکرد معمولاً گران‌تر است، اما مزیت کنترل‌کننده ویدئووال مبتنی بر نرم‌افزار در مقابل تقسیم‌کننده سخت‌افزار این است که می‌تواند برنامه‌هایی مانند نقشه‌ها، مشتری VoIP (برای نمایش دوربین‌های IP)، کلاینت‌های SCADA، نرم‌افزار Digital Signage را راه‌اندازی کند که می‌تواند مستقیماً از آن استفاده کند. وضوح کامل ویدئو وال به همین دلیل است که کنترلرهای مبتنی بر نرم افزار به طور گسترده در اتاق های کنترل و تابلوهای دیجیتال پیشرفته استفاده می شوند. عملکرد کنترلر نرم افزار هم به کیفیت کارت گرافیک و هم به نرم افزار مدیریت بستگی دارد. تعدادی کارت گرافیک چند سر (چند خروجی) به صورت تجاری در دسترس هستند. اکثر کارت‌های چند خروجی عمومی تولید شده توسط AMD (فناوری Eyefinity)، NVidia (تکنولوژی Mosaic) از 6 تا 12 خروجی Genlock شده پشتیبانی می‌کنند. برای دستیابی به تعداد نمایشگرهای بیشتر یا عملکرد ورودی ویدیوی بالا، باید از کارت های گرافیک تخصصی (مانند Datapath Limited، Matrox Graphics، Jupiter Systems) استفاده کرد. کنترلرهای ویدئو وال معمولاً از تصحیح قاب (قاب بیرونی مانیتور) برای تصحیح هر قاب با نمایشگرهای LED یا همپوشانی تصاویر برای ترکیب لبه ها با پروژکتورها پشتیبانی می کنند.